Bezoekverslag Zuid-AFrika
Vrijdag 28 februari t/m vrijdag 6 maart 2020
Samen met de voorzitter Ds. Weststrate bezochten we de Garden of Hope in Hammanskraal. We stelden ons op de hoogte van de gang van zaken rondom het tuinproject. Kees Lokerse leidde ons rond, samen met Presley als lokale verantwoordelijke. Er was in de laatste maanden voldoende regen gevallen, zodat er volop water verzameld kon worden in de voorraadvaten. Over het algemeen lagen de tuintjes er netjes bij, hoewel er altijd vraagtekens blijven bij de stukjes, waar alles afgedord ligt. Er was in ieder geval volop plantgoed op voorraad in de speciale daarvoor bestemde professionele pootgoedkas.
De bouw van de ‘ school/kerkzaal’ met nevenruimten is voor een groot gedeelte tot stand gekomen. Alhoewel je de townships van Zuid-Afrika niet moet vergelijken met Nederlandse gebouwen zijn er toch diverse ruimten, die inmiddels al in gebruik zijn genomen voor verschillende doeleinden. Wat afwerking betreft is te verwachten dat er nog een flinke tijd nodig zal zijn om e.e.a. op een wat hoger niveau te krijgen.
Tijdens ons bezoek was er juist iemand bezig om de buitenkant van het zeer eenvoudige ‘bejaardenhuisje’ te verven. De muren waren na behandeling inderdaad wat lichter van kleur dan ervoor. Toch een mooi gezicht dat er gewerkt wordt aan het verhogen van het comfort. De kapper was juist naast het gebouwtje onder een boom bezig om een bejaarde man van zijn overtollige haar te verlossen. Een flink luidruchtige generator zorgde voor de stroomvoorziening van de tondeuse…
We hebben gesprekken gevoerd met Itumuleng en met Presley, de lokale leidinggevenden op de Garden of Hope en in en om het kleine bejaardenhuisje.
Gedurende ons tweede bezoek aan de Garden of Hope hield de voorzitter een evangelisatiesamenkomst die door ongeveer 40 personen werd bijgewoond. Hij sprak over Psalm 113 vers 1. Presley vertaalde vanuit het Engels in het Setswana. Er werd zeer aandachtig geluisterd tijdens de drie kwartier durende eenvoudige dienst. Na afloop was er iets lekkers bij de koffie en konden de luisteraars ook diverse nuttige spullen mee naar huis nemen. De ‘tuingrannies’ kregen voor het eerst bedrijfskleding met het Bethlehemlogo. Wat een blijdschap en trots. Velen wisten er zich bijna geen raad mee. Men hielp elkaar passen en meten. Prachtig om dit mee te mogen maken!
Er was juist die nacht een oude ‘tuingranny’ overleden. Presley deelde dit heel netjes aan iedereen mee. Spontaan werd er een soort klaagzang/rouwlied staande gezongen, waarbij het veelal luidruchtige handenklappen nu achterwege bleef. Wat zijn de cultuurverschillen dan groot, hoewel het onder ons ook de gewoonte is om bepaalde Psalmen te zingen na het bekendmaken van een sterfgeval in de zondagse eredienst.
Ook Refilwe hebben we bezocht. Gesteld kan worden dat we overal zeer hartelijk werden ontvangen. Portia geeft bezielend leiding aan de verschillende onderdelen van het door Stichting Bethlehem gesponsorde werk. Diverse praktische zaken hebben we in het gesprek besproken tijdens een lunch in Cullinan, waarvoor we haar hadden uitgenodigd. Zij regelde ook een ontmoeting met de dorpsraad van een mogelijk nieuw veld, vlak bij Refilwe. Een zeer arm gebied waar geen basisvoorzieningen aanwezig zijn, maar waar men wel vroeg om een wekelijkse preekplaats. Zeer opvallend dat er tijdens dit bezoek door wel drie verschillende personen om zondagse diensten gevraagd werd. Hopelijk kunnen we daar op termijn aan voldoen en kan de Woordverkondiging uitgebreid worden boven het al bestaande werk wat al gedaan wordt door verschillenden ter plaatse.
Verder hebben we ook nog Mama Cathrine bezocht (en zij kwam ook vanaf het weeshuis naar de Garden of Hope om ons daar te ontmoeten). Haar hadden we ook uitgenodigd om elders een lunch te gebruiken. Tijdens dat korte uitstapje hebben we met haar ook over diverse zaken gesproken. Nog steeds strekt het tot verwondering dat we als stichting met haar in aanraking zijn gekomen. Ze heeft echt hart voor de zaak, vooral ook voor haar kinderen. Ze is een druk bezette vrouw, want twee mobiele telefoons maken telkens deel uit van haar dagelijkse accessoires! Ze bedient ze feilloos tegelijk, zelfs in de auto van ons…
We hebben onze zeer druk bezette week ook kunnen benutten om met Kees en Else Lokerse te spreken. Vooral Kees is betrokken bij veel ondersteunende werkzaamheden en Else helpt hem op onderdelen hiermee (bijv. handwerkgroepje grannies).
Op woensdagavond hebben we de NPO-vergadering bijgewoond ten huize van de penningmeester van de tak van het Zuid-Afrikaanse bestuur. We hebben het als een fijne vergadering ervaren samen en er werd heel positief meegedacht in de verschillende zaken die aan de orde werden gesteld en waarin voorzien moest worden. Heel constructief.
We hebben ook nog fijne gesprekken gehad met de twee veldwerksters Carianne van Holst en Teunie Oosterwijk. Op de laatste dag voor ons vertrek hebben we nog even de nieuwe en mooie woonlocatie van Carianne bezocht in Montana Pretoria. Zij woont nu op zichzelf, niet ver bij collega Teunie vandaan, maar wel vrij en op haarzelf. We waren zeer verrast bij het zien van de supermooie locatie in een veilige wijk van Pretoria!
Terugziend: een intensieve week, maar we zien terug op een goede week, waarin zelfs drie keer gevraagd werd door de lokale mensen om een soort preekplaats voor de zondagen (zie hierboven). Zeer wonderlijk dat dit spontaan en geheel afzonderlijk van elkaar plaats vond. We beloofden dat hierop zal worden teruggekomen na de eerstvolgende bestuurdersvergadering in Nederland… Zij kunnen niet weten dat er onlangs een oproep is geplaatst in ons kerkelijk weekblad voor een zendeling en/of evangelist. Dat de Heere Zelf hierin zou willen voorzien is onze bede.
Elspeet, maart 2020 Wim Korevaar
