Hoop

In uitzichtloze omstandigheden

‘I hope things are going to happen in my life. For example: I want to know about the Bible and translate. I want a change in my life.’

Dit staat op het briefje van één van de tienermeisjes die deze middag in een kring om ons heen zitten. Op maandagmiddag komen we elke week bij elkaar met de tienermeisjes, een kwetsbare groep in deze omgeving. We hebben het in de maanden dat Teunie en ik hier zijn over het thema ‘Hoop’, omdat dit juist vaak ontbreekt bij deze tieners. Ze groeien op in moeilijke en uitzichtloze omstandigheden, met weinig hoop op een betere toekomst. Vaak zijn ze jong al slachtoffer van mishandeling of misbruik, en worden op jonge leeftijd al moeder.

Deze eerste bijeenkomst hebben we aan de meisjes gevraagd om op te schrijven waar zij op hopen, wat we vervolgens anoniem voorlezen. Ontroerend om te horen. De hoop op een betere toekomst is een terugkerend element, maar ook God wordt regelmatig genoemd. Weliswaar meestal in verband met tijdelijke zegeningen en uitreddingen, maar het bovengenoemde meisje vormde daarop een uitzondering. Zij gaf specifiek aan dat ze meer over de Bijbel wilde weten.

Aan de hand van psalm 38 leggen we uit dat de ware hoop alleen in God te vinden is voor degenen die oprecht berouw hebben over hun zonden. Er wordt aandachtig geluisterd, en sommige meisjes maken aantekeningen. De meesten nemen het briefje met het Bijbelgedeelte mee naar huis. Onze grootste wens is dat deze tieners in de ogenschijnlijk uitzichtloze omstandigheden de Heere mogen leren kennen en hun hoop op Hem mogen stellen. Om samen met David te kunnen zeggen: ‘Want op U, HEERE! hoop ik; Gij zult verhoren, HEERE, mijn God!’ (Psalm 38: 16).

Carianne van Holst