Een voedseluitreiking

Als ik wakker wordt regent het. Zou het in Hammanskraal ook regenen? Vandaag zal daar de voedseluitreking zijn. Voordat de voedselpakketten worden uitgedeeld doet Job een meditatie. Maar als het regent? We hebben daar niet veel ruimte om binnen of onder een afdak iets te doen. En binnen ben je onverstaanbaar als het regent door het geklater op het dak…

Deze gedachten gaan door mijn hoofd terwijl we ook blij zijn met de regen! Het was zo droog! Zonder regen groeit er niets en is alles dor en droog. Wat is regen op zijn tijd een grote zegen! En wat ruikt het buiten heerlijk!

Die morgen danken we voor de regen. En we bidden voor deze dag; Zou het droog mogen zijn zodat de voedseluitrijking en de Bijbelklas in goede orde zullen verlopen? En wilt U het werk zegenen?

‘Want gij weet de genade van onzen Heere Jezus Christus, dat Hij om uwentwil is arm geworden daar Hij rijk was, opdat gij door Zijn armoede zoudt rijk worden’ (2 Kortinthe 8:9)

Deze tekst heeft zendingswerker Job Bolier als uitgangspunt genomen voor deze morgen. Hij legt uit dat deze rijkdom niet gaat over aardse rijkdom, maar geestelijke rijkdom. Hij arm geworden, opdat verloren zondaren rijk kunnen worden door Hem. En wat is een grotere rijkdom dan vergeving van schuld en de vrede met God?

Ik kijk de groep eens rond, sommigen luisteren aandachtig. Anderen lijken geen interesse te hebben in de boodschap van Gods Woord.  Ach, we zijn allemaal mensen. Mensen die God en Jezus niet nodig hebben. Totdat… God onze ogen en oren opent.

Heeft het Woord kracht gedaan? Hebben de mensen het begrepen met hun verstand? Is het doorgedrongen in het hart? Gij weet het Heere!

Daarna worden de voedselpakketten uitgedeeld, 250 pakketten. De pakketten worden aan de gezinnen uitgedeeld waarvan de kinderen regelmatig komen naar de Bijbelklassen. Er wordt nauwkeurig op toegezien dat er per gezin maar een pakket wordt uitgedeeld. Dit alles kost veel tijd, ondertussen spreken we veel mensen.

Wat een regen vannacht hé. Ja, wat fijn dat het heeft geregend! Maar…, ik kijk de vrouw naast mij aan. Wat zal ze nu gaan zeggen? Ik hoop toch dat het vannacht droog blijft. Anders kan ik weer een nacht niet slapen. Alles is vannacht nat geworden, m’n matras, m’n deken. Alles is nat! En het geeft zoveel geluid in zo’n shack (hutje). Mijn kinderen hebben ook de hele nacht niet geslapen.

Van deze verhalen wordt je toch altijd weer stil. Ik slaap vannacht weer in m’n eigen huis. Mijn bed blijft ‘gewoon’ droog als het regent.

De mensen gaan een voor een weer naar huis met hun pakketten. ‘Ke a leboga’ (bedankt!)

Nella Verschuur