doneer nu materialen webshop



Op verkenningsreis 

Een verslag van Wim en Ria Korevaar


Maandagmorgen half 11 vertrokken we vanaf Schiphol. ’s Avonds half 10 landden we na een non-stop vlucht op vliegveld O.R. Tambo Johannesburg. Onze afgesproken ophaalpersoon liet ons meer dan een uur wachten bij de uitgang. Elke vijf minuten bood zich weer een taxichauffeur aan die ons voor een ‘good price’ wel naar Pretoria wilde brengen… Gelukkig verscheen de afgesproken persoon van het guesthouse, met een kartonnen bord met onze namen erop. Dat voelt dan gelijk weer vertrouwd.


Na een klein uurtje in de auto reden we om 12 uur Pretoria binnen en werden we afgezet bij ons afgesproken guesthouse in een hele mooie wijk van Pretoria – Montana.

De volgende morgen, dinsdag 24 september, stonden we alweer vroeg onder de douche. Het was daar een bijzondere dag, Heritage Day (Erfenisdag), waarop de gemeente van Silverton hun jaarlijkse biddag hield. De ochtenddiensten vangen daar altijd al om half 9 aan. De seizoenen zijn in Zuid-Afrika net andersom dan bij ons in Nederland, dus vandaar biddag. We wisten gelijk weer dat we in Zuid-Afrika waren, want in plaats dat er water uit de sproeier kwam, stonden we met de losse kraan in onze handen…


Ds. Weststrate ging twee keer voor in de gemeente van Silverton. Hij preekte beide keren over het leven van Gideon. Tijdens de diensten werd er een extra collecte gehouden voor de boeren in de Kaapprovincies. De droogte is daar zo nijpend, dat boeren hun vee moeten verkopen en/of soms geen geld meer hebben om hun kinderen naar school te sturen. Ook neemt het zelfmoordpercentage toe in die streken. De opbrengst van de collecte werd door een bepaalde instelling verhoogd, zodat er door deze kleine gemeente toch een prachtig bedrag beschikbaar gesteld kon worden voor bijzondere noden in Zuid-Afrika.

Op woensdag gingen we kennismaken op het project ‘Garden of Hope’, het groentetuinproject van stichting Bethlehem. Er waren daar veel kinderen verzameld, wel ongeveer 50. Er was namelijk een driedaagse soort ‘Bijbelweek’ georganiseerd, omdat de kinderen allemaal vrij van school waren in die week. Carianne van Holst en Teunie Oosterwijk, de twee Hollandse veldwerkers van stichting Bethlehem, hadden al heel veel vooraf georganiseerd, in nauw overleg met de inlandse werkers. De kinderen vanuit het weeshuis van Hammanskraal en die bij het programma van Carianne en Teunie komen, zouden namelijk twee nachten daar overnachten. Dus zowel voor overdag, als voor de nacht moest leiding georganiseerd worden. Het was een grote onderneming al met al, maar achteraf kon worden vastgesteld dat het zeer geslaagd genoemd mocht worden.

Er was een grote tent geregeld, een bak vol matrassen moest vanuit het weeshuis vervoerd worden naar de Garden of Hope en er moest natuurlijk veel eten ingeslagen worden. Er was op die woensdag een zandstorm, maar de tent bleef gelukkig goed op z’n plaats. Voor ons stond er dus zand op het menu! Moeder Cathrine, een vrouw met zeer veel leidinggevende capaciteiten, sprak allereerst een warm welkomstwoord uit (in het Engels). Vervolgens werd er een geestelijk lied gezongen. Daarna sprak Ds. Weststrate een eenvoudige meditatie uit over het onderwerp van de week ‘Vertrouwen op de Heere’, n.a.v. Psalm 23. Er werd heel eerbiedig geluisterd. Alles werd vanuit het Engels in de Tswana-taal vertaald, waardoor men de boodschap nog beter kon begrijpen. Voor dit vertalen zijn altijd enkele betrouwbare mensen beschikbaar voor stichting Bethlehem.

De twee Hollandse werkers hadden de tekst van Spreuken 3: 5-7 op een bekende wijs gezet. Ook werd Psalm 37 vers 3 en 5 geoefend als onberijmde tekst om deze uit het hoofd te leren. Dit alles in de Tswana-taal. Na de drie dagen moesten de kinderen om beurten de teksten uit het hoofd opzeggen en dat lukte bijzonder goed.

Na de afsluiting met gebed was er nog ruimte voor buitenspel en daarna een heerlijke maaltijd met spinazie (soort snijbiet) uit eigen tuin en gekookte kip met mieliepap.


Op donderdag woonden twee bestuursleden van het Zuid-Afrikaanse Bethlehembestuur de dag bij. Tevens stelde men zich op de hoogte van de in aanbouw zijnde lesruimtes op het terrein van de Garden of Hope. Kees Lokerse, ook een Hollandse veldwerker, is druk om alles aan de gang te houden. Als er namelijk geen water is of geen diesel voor de pomp, dan stopt het werk. Zijn er geen stenen meer voorradig of is de cementpoeder op, dan ook stopt het werk. En zo is dat ook bij het werk in de tuin. Is er geen diesel meer, dan stopt de pomp, dus geen water, dus einde werk en slappe plantjes. Na overleg en een kleine bouwtekening met de vinger in het zand, kwam men toch weer tot een andere indeling van de grote zaal van 20 bij 10 meter. Er moest weer een geul weggehakt worden in de zojuist gelegde vloer en in enkele dichtgemetselde muren moesten toch weer openingen voor ramen worden uitgehakt…

Ria Schinkel (uit de gemeente van Silverton) beheerst het Tswana. Zij vertelde een Bijbelverhaal over Gideon. Wat een moeilijke taal, voor ons onbegrijpelijk, maar voor de kinderen heel mooi om dit in hun eigen taal mee te kunnen maken. Heel knap van deze moeder van een groot gezin, die samen met haar man elke maand een dag beschikbaar stelt voor dit bijzonder mooie werk.

Na de vertelling werden de teksten weer verder aangeleerd door telkens een stukje tekst weg te wissen. Wat ging het goed allemaal. Zelf gingen we weer terug naar Pretoria, maar de kinderen met de leiding kregen nog een heerlijk bord met spaghetti met gehaktsaus.


Op vrijdag was ik aan de beurt om een Bijbelverhaal te vertellen na de dagopening. In korte zinnen, in het Engels, goed nadenken, telkens weer wachten op de vertaling. Kortom: goed nadenken telkens. Ik had voor de vertelling over de Kananese vrouw gekozen. Haar geloofsvertrouwen zorgde ervoor dat ze mocht aanhouden en als een hondeke toch een kruimel van genade mocht eten.

Er was weer voor lekkers gezorgd en er volgde aan het begin van de middag een heerlijke maaltijd met gebraden wildworst (van iemand uit de gemeente van Silverton), rijst, salade en gekoelde dranken. Wat hebben ze als jeugd van het weeshuis in Hammanskraal en van de Garden of Hope een fijne vakantieweek gehad!!

Na afloop hadden we nog een gezamenlijke nabespreking, waarin iedereen van de Afrikaanse en Hollandse leiding aan kon geven hoe zaken vooraf en tijdens deze speciale week waren verlopen. Van dit gesprek kan dan weer geleerd worden voor een volgende keer.


De tweede week van ons verblijf bezochten we nogmaals de Garden of Hope. Op dat terrein, wat door stichting Bethlehem is aangekocht (in een soort bruikleensituatie) is ook een eenvoudig bejaardenhuisje gerealiseerd. Heel mooi om te zien hoe de jeugd geïntegreerd wordt met de oudjes daar. Omgekeerd genieten die oudjes weer van de kinderen.

We woonden de Bijbelvertelling bij over de 6e, 7e, 8e en 9e plaag van Egypte, verteld door Teunie Oosterwijk in het Engels en vertaald door Daniel, een medewerker. Toen er iemand vermaand moest worden om eerbiedig te zijn, had hij dat ook al in de eigen taal gedaan. Rustig, maar ernstig, in de eigen taal van die jongen. Zijn lichaamstaal en zijn blik verraadde dat hij het zelf ook echt meende en dus niet alleen de vermanende boodschap van Teunie doorgaf.

Na afloop kwam een leergierige jongen vertellen dat hij de aangeleerde Bijbelteksten van de vorige Bijbelweek had opgezocht en geleerd in het Engels. Dat zijn dan zulke mooie momenten.


Op de donderdag van de tweede week bezochten we nog een keer de Garden of Hope en ook het weeshuis van moeder Cathrine. Ds. en mevr. Weststrate sloten hun bezoek van enkele weken af met een meditatie. Er werd weer gezongen. Ook was er wat lekkers door hen meegebracht voor de oma’s (grannies) die veel kinderen opvangen en verzorgen. Tevens was er voor een zak waspoeder gezorgd en een tandenborstel, tandpasta en handzeep voor thuis. Wat waren ze allemaal blij. We zaten er weer met 50 personen onder een golfplaten afdak, luisterend, zingend en in gebed.


Aansluitend reden we nog door een wildpark in wording naar Refilwe, ons gaarkeukenproject, waar dagelijks een paar honderd kinderen een warme maaltijd krijgen. Portia, een hartelijke mevrouw, heeft daar de leiding over de vele helpsters en kokkinnen. Wat werden we daar ook weer hartelijk ontvangen!! Ze had al plannen gemaakt voor ons, wat we zouden kunnen gaan doen als we daar vanaf eind januari 2020 voor een jaar samen vrijwilligerswerk zouden komen doen. Zij had dus wel iets van het vooruit-denken en pro-actief bezig zijn, net als mama Cathrine van het weeshuis. Het is zo belangrijk om te werken vanuit een bepaalde planning met doelstellingen. Hopelijk mogen we daar binnenkort iets aan bijdragen. En dat alles dan via het brood mag leiden naar het Brood des Levens. Daar gaat het om. Die draad loopt door alles heen. Geve de Heere Zijn onmisbare zegen over het vaak zeer moeilijke werk. Dat is onze hartelijke wens.


Wim en Ria Korevaar

Terug naar overzicht
Terug