Niet naar school
5 jaar geen onderwijs
Samen met mijn bodygard Moses rij ik door Hammanskraal op weg naar de Garden of Hope. Iedere dag komen daar zo´n 150 kinderen voor een Bijbelklas. Onderweg zien we één van onze jongens langs de weg staan. Alle kinderen zijn naar school, maar hij hangt op straat. Als we het aan hem vragen waarom hij niet naar school gaat, reageert hij verlegen en afwijzend. We besluiten de moeder van het zoontje te bezoeken.
De volgende dag rijden we naar de ‘shack’ waar zijn moeder woont. Het is een klein huisje gemaakt van golfplaten. Er lopen nog meer kinderen rond, een baby ligt op een matras buiten te spelen. Ik groet de moeder en leg uit dat ik´de juf´ ben van het centrum de Garden of Hope. De moeder ziet er niet gelukkig uit, verdriet en zorgen staan op haar gezicht geschreven. Ze heeft zichtbaar pijn in haar rug en loopt moeizaam. Als ik vraag waarom haar zoontje niet naar school staat, begint ze te huilen. Ze geeft aan dat ze veel spanning heeft.
Na doorvragen, blijkt het zoontje al voor ruim 5 jaar niet naar school te gaan. De Bijbelklassen is het enige onderwijs wat hij afgelopen jaren krijgt. Hij is van school gestuurd omdat hij niet vordert met leesvaardigheid, waarschijnlijk dyslexie. Voor de rest scoort hij goed. De jongen kijkt pienter uit zijn ogen.
Mijn hart breekt voor deze jongen, hij is nu 13 jaar, en heeft ruim 5 jaar onderwijs gemist. Wat is de toekomst voor zo´n jongen? Überhaupt is de kans op een baan klein, maar zonder onderwijs helemaal. Grote kans dat hij uiteindelijk op straat beland en alcohol en drugs gaat gebruiken. Hij zwerft nu al elke dag op straat. Ik hoor van zijn moeder dat zijn vader vetrokken is en verder geen betrokkenheid laat zien. De man waarmee zijn moeder nu leeft zorgt niet voor deze jongen en doet ook geen moeite om hem naar school te krijgen. De moeder heeft gezondheidsproblemen en ook kleine kinderen thuis. Geld is er niet veel. Dit jongetje doet nu wat klusjes bij een shopje dichtbij, zo hebben ze wat extra inkomen. We besluiten de school van jongetje te gaan bezoeken om erachter te komen hoe het kan dat hij van school is gestuurd en we gaan proberen een school voor dit jongetje te vinden. Ik besluit het bezoek af met Bijbellezen en gebed. Ook kan ik wat evangelisatiemateriaal achterlaten.
Na een aantal weken heb ik een school gevonden waar hij naar toe kan. Op deze school worden meer praktische dingen geleerd. De volgende dag zie ik hem met stralende lach op de Garden of Hope, hij gaat weer naar school! Zijn ogen glimmen, trots laat hij zijn uniform zien. Hierna zit hij in mijn Bijbelklas, we leren een lied. Hij kan niet lezen, maar hij probeert goed te luisteren zodat hij ook het lied kan zingen. Aandachtig zie ik hem luisteren naar de vertelling over Abraham. In stilte is mijn gebed voor deze jongen dat de Heere in zijn hart wilt werken en dat het onderwijs voor hem gezegend mag worden. Hij kan zelf de Bijbel niet lezen en zal dit waarschijnlijk ook nooit meer leren.
Marieke Bakker
