'Mijn vader was een rijstchristen'
Door Georg Lindhoud
Het was ergens in India in de 19e eeuw. Er werd al tientallen jaren zending bedreven en onder de armen rijst uitgedeeld. De hongerige magen kwamen gretig op de rijst af. Het Woord van God dat de zendelingen brachten namen ze soms op de koop toe. Je moet toch wat om je maag vol te krijgen.
Op een belangrijke kerkelijke vergadering lag de vraag voor: ‘Is dit eigenlijk wel goed, om rijst uit te delen aan mensen en ze op deze wijze onder ons gehoor te brengen? Maken we geen rijstchristenen van hen? Volgens ze ons niet alleen maar om het brood (Joh. 6:26)?’
Tijdens de daaropvolgende bespreking stond op zeker ogenblik een gerespecteerde predikant op. Zijn oog gleed over de broeders die in de vergadering zaten. Ze keken naar hem. Wat zou hij aan dit gesprek toevoegen? Hij zei dit: ‘Broeders, mijn vader was een rijstchristen.’
Als kleine jongen was hij zo aan de hand van zijn vader onder het gehoor van het Woord gekomen. Zijn vader kwam voor de rijst. Voor deze jongen was het eeuwige winst geworden. Gods Geest had hem daar opgezocht. En nu mocht hij de kerk dienen als herder en leraar.
Vrijwillige Bijbelklassen
Ik moest aan dit voorbeeld denken nu we in Hammanskraal Bijbelklassen zijn gestart voor de community. Deelname is vrijwillig. Iedereen die op de Garden of Hope werkt is welkom. Maar ook mensen van buiten. Buurtbewoners, vrienden, familieleden. Deze Bijbelklassen staan los van voedseluitreiking. Wie komt, komt daar uit eigen beweging. Om meer te leren van de Bijbel. Om samen Gods Woord te onderzoeken. Om samen te bidden tot de levende God.
Het is verblijdend dat er animo voor is. De opkomst varieert. Soms tien mensen. Soms twintig mensen. Soms dertig mensen. De eerste weken hebben we samen stilgestaan bij het Bijbelboekje Jona. Hoewel het verhaal slechts vier hoofdstukken bevat, is het diep en rijk van inhoud.
Brood des levens
Gods Woord zal nooit ledig wederkeren, maar doen wat Hem behaagt. Is het via een voedseluitreiking? Of is het via een vrijwillige Bijbelklas? Wij hoeven de Heere de weg niet voor te schrijven. Eén ding is zeker: waar Hij werkt, ontstaat een honger en een dorst naar de levende God. En waar Hij werkt, gebeuren wonderen. Daar worden hongerige en dorstige zielen met het Brood des levens verzadigd (Joh. 6:35).
"En Jezus zeide tot hen: Ik ben het Brood des levens; die tot Mij komt, zal geenszins hongeren, en die in Mij gelooft, zal nimmermeer dorsten."
