Het werk weer opgepakt
Inmiddels zijn Carianne en ik alweer een maand in Zuid-Afrika. Enerzijds lijkt het of ik hier nog maar een week ben, want de tijd is omgevlogen. Anderzijds lijkt het of ik hier alweer maanden ben, want het voelde al snel weer vertrouwd om hier te zijn. Toch zijn er wel wat veranderingen ten opzichte van vorig jaar.
Carianne en ik hoeven niet meer samen als Nederlanders het werk in Zuid-Afrika te doen. Kees Lokerse en zijn vrouw hebben hier ook hun werk opgepakt en met elkaar vormen we een team. Ook in het werk wat wij doen zijn enkele veranderingen. Ik had verwacht het werk in Zuid-Afrika weer op dezelfde manier op te kunnen pakken. Het bleek al snel dat ik te Nederlands dacht en Carianne en ik moesten de plannen bijstellen. Enkele dagen nadat wij aangekomen waren, bleek namelijk dat er ook de mogelijkheid was om kinderen in Hammanskraal uit de Bijbel te vertellen. Tot nu toe was in Hammanskraal alleen het project van de Garden of Hope. Rondom dit project is in een jaar tijd een behoorlijk grote wijk gekomen waar veel kinderen wonen. Deze kinderen spelen normaal gesproken op straat. Toen zij uitgenodigd werden om na schooltijd naar het terrein van de Garden of Hope te komen, bleken zij hier graag gehoor aan te geven. Elke dag komt er nu een groep kinderen naar de Garden of Hope, waar zij Bijbels onderwijs krijgen en activiteiten kunnen doen ter ontspanning.
Wij gaan nu enkele dagen in de week naar Refilwe en enkele dagen naar Hammanskraal. Op beide plaatsen mogen wij weer eenvoudig Bijbels onderwijs geven aan de kinderen. Het werd mij al snel weer duidelijk dat dit onderwijs uit de Bijbel hard nodig is. De onwetendheid onder de meeste kinderen, zowel in Refilwe als in Hammanskraal, is groot. Het eerste Bijbelverhaal in Hammanskraal ging over de schepping. Van tevoren vroeg ik de kinderen wat zij van de schepping wisten, maar daar kon niemand echt een antwoord op geven. Met eenvoudige woorden heb ik verteld wat God schiep op dag 1 en dag 2. Er was goede concentratie en aandacht tijdens de vertelling. Dat bleek ook wel toen ik achteraf vragen stelde over hetgeen ik verteld had. Diverse kinderen staken na elke vraag haastig hun vinger op en konden dan ook het juiste antwoord geven. Na het Bijbelverhaal leerde Carianne hen Genesis 1:1 in Setswane, de taal die ze daar spreken. Het duurde nog geen 10 minuten of de meesten van hen konden de tekst uit hun hoofd opzeggen. Mooi om dat te zien en te horen!
Wij weten echter dat alleen verstandelijke kennis niet genoeg is. Het zaad wat in Zuid-Afrika in alle eenvoudigheid gestrooid wordt, zal gezegend moeten worden aan het hart. Gebed om de zegen van de Heere is daarom zo nodig! Wilt u het werk van stichting Bethlehem niet vergeten in uw gebeden?
Teunie Oosterwijk
