Een kijkje in Refilwe 

Het vertrouwen groeit

In Refilwe groeit er steeds meer vertrouwen tussen de mensen en ons. We rijden soms even een rondje door Refilwe en dan wordt er driftig naar ons gezwaaid. Een poosje terug stond er een jongetje langs de kant van de weg en hij riep: “Hé, Carianne!” Doordat we bij de begrafenis van Tabitha waren (zie de vorige blog), laten veel mensen voelen dat ze dat erg gewaardeerd hebben. We zien dat er steeds meer deuren opengaan.

Er is een vrouw die veel betekent in Refilwe. Haar naam is Magdalena. Zij kent veel mensen en weet waar er hulp nodig is. Zo kwam ze ons halen na de begrafenis van Tabitha om een oude vrouw te bezoeken. Deze vrouw heet Johanna, zij is erg slecht ter been. Toen wij aankwamen zat ze in haar huisje naast haar bed met haar voeten op een stoel, ziekelijk en verdrietig, omdat haar buurvrouw er niet meer was. Tabitha deed veel voor haar. We luisterden naar haar en beloofden maandag terug te komen om te kijken wat we voor haar kunnen betekenen.

Op maandag hebben we haar vriendin Rosina opgehaald en Johanna weer bezocht. Ze zat nu buiten op een bankje. Haar wens was een Bijbel in het Zulu. Wat was ze blij toen ze een Bijbel kreeg in haar eigen taal! Rosina moest van haar gelijk Deuteronomium 28 opzoeken en vers 1 voorlezen. We hopen de volgende keer te vragen waarom ze dit wilde lezen. Ze vroegen ons of we met hen wilden bidden. Na het gebed gingen wij weg en lieten een zak maismeel, 2 bollen wol en een haaknaald achter. We hebben Johanna beloofd dat we haar na elke craftclass op hopen te zoeken en wol te brengen, zodat ze toch mee kan doen.

We liepen terug naar het huis van Rosina waar inmiddels andere buurvrouwen en vriendinnen op ons zaten te wachten. Een tuinboy, Daniël, die voor deze oude vrouwen een stuk land omspit, was ook bij hen. Hij zei dat hij ook graag een Bijbel wilde. Hij liep met ons mee naar de auto en kreeg een Bijbel in Setswana. Jammer dat we niet kunnen laten zien hoe blij hij was. Hij sprong in de lucht van blijdschap! Toen we wegreden, zagen we in de tuin vier mensen gebogen over de Bijbel. Beschamend dat we onder deze eenvoudige mensen soms zo’n honger zien naar het Woord. Hopelijk mag het zijn tot eer van de Heere en uitbreiding van Zijn Koninkrijk!

Kees en Else Lokerse