BeeldenD Onderwijs
Door Mathias Weststrate (General Manager)
Door het leren van de taal kwam ik erachter dat in de Zuid-Afrikaanse cultuur mensen zaken omschrijven in plaats van benoemen. Dit is in hun hele leven verweven. Dit gaf mij het inzicht om bepaalde kernstukken uit Gods Woord beeldend over te dragen. In het westen gebruiken we veel woorden en argumenten, maar in Zuid-Afrika leer ik de kracht en het nut van beelden.
Het liefst gebruik ik voorbeelden uit de natuur. Zo legde ik uit dat het leven als een bloem is (Jes. 40:7). Ik had de mensen allemaal een bloemetje laten meenemen. Dat geplukte bloemetje verwelkte snel. Sommige hadden het in een klein vaasje met water gedaan, alleen na enkele dagen is daar ook niets meer van over. Zo legde ik het beeld van de mens uit. Geboren om te sterven en in alles afhankelijk van zijn Schepper. De mens lijkt zo krachtig, maar is in alles afhankelijk, broos en kwetsbaar. Hebben we deze Schepper al leren kennen? Of is Hij voor ons als de onbekende God?
Ballon
Ons leven is vergankelijk (Gen. 3:19), maar wij zoeken altijd iets om in leven te blijven. De mens voedt zich met de blijdschap van de wereld of de godsdienst. Zo had ik gevraagd of ze een lege ballon wilden meenemen. Tijdens de bijeenkomsten blies ik deze op en vroeg ik wat het doel was van een ballon. Nou, deze wordt gebruikt bij feestelijke partijen. En als de ballon knapt, wat dan? Ja, dan is de ballon niets meer. Zo legde ik uit dat we niets meenemen uit dit leven, we alles achter moeten laten en we zeker God zullen ontmoeten. De vraag is alleen: is het in dit leven uit genade of na dit leven tot oordeel? Daarom, bekeer u, o mens!
Hamer en steen
De mens heeft een hart van steen (Ezech. 36:26). Dit hart moet verbroken worden. Maar hoe? Deze les hadden sommigen op verzoek een hamer en een steen meegenomen. Samen hebben we de stenen verbrijzeld. Wie verbrijzelde de steen? De hamer. En wie bestuurde de hamer? De eigenaar. Kan de steen dan zichzelf verbrijzelen? Nee toch? Zo legden we uit dat de Heere de Eerste en de Laatste is en blijft. En alleen Hij kan uit genade schenken dat nieuwe leven wat eenieder nodig heeft. Kennen we die verbrijzeling, maar ook een hartelijke droefheid naar God?
Door de zonden kunnen de mens en God niet meer bij elkaar komen (Jes. 59:2), tenzij de Geest als bewegende Oorzaak ons ontdekt, genade schenkt en ons op de Weg ten Leven leidt. Ik had twee grote magneten meegenomen en gevraagd of ze deze bij elkaar konden krijgen. Dit was onmogelijk. Nadat ik een van de grote magneten had omgedraaid, was het wel mogelijk. Het beeld was duidelijk: we moeten omgedraaid worden uit en door genade, wil het mogelijk zijn om met God verzoend te worden, en dat alleen door, in en vanwege Zijn Zoon.
Rugtas
Als de Heere gaat werken in je leven, dan zullen de zonden voor het eerst een realiteit en last worden (Psalm 51:5). Ik had een rugtas meegenomen en bij ieder zondig voorbeeld stopte ik een steen in de tas. Op den duur pasten de stenen niet meer in de tas en kon de tas ook niet meer dicht. Zo legde ik uit dat de zondenlast ondragelijk wordt en je niet meer vooruit of achteruit kan; je buigt door je knieën vanwege deze last. Je leert dat het werkelijk en rechtvaardig omkomen is vanwege jouw zonden. Ik vroeg: wie is zonder zonden? Niemand stak zijn hand op. Ik vroeg: wie heeft zijn zonden leren kennen als een last, omdat we geleerd hebben de heerlijkheid Gods te derven? Enkele knikten aarzelend, de meeste niet.
De Heere is werkelijk vertoornd over de zonden (Hebr. 12:29). Ik vroeg aan de mensen om in de zon te kijken. Sommige probeerden het, de meeste konden het niet lang volhouden. Zo legde ik uit dat als de Heere ons ontdekt en we kennis krijgen van Zijn heiligheid en rechtvaardigheid, maar ook van Zijn verschrikkelijke toorn, het niet anders kan dan dat ons hele bestaan van eigengerechtigheid verschroeit en dat we schuldenaar voor God worden. De Heere is dan een verterend Vuur voor wie niemand bestaan kan. Maar o wonder. Er is een Weg tot behoud voor verkoren en verloren zondaren. Heeft de Heere het verlangen gewekt naar de gerechtigheid buiten onszelf?
Deze beelden spreken en laten niets aan de verbeelding over! Kent u hier bevindelijk iets van?
