gemeentemiddag GGin IJsselmuiden 

zaterdag 2 maart 2019

​​​​​​​Schrille contrasten

Na de opening,  door ouderling Droog,  begint mevrouw Weststrate met haar verhaal over Stichting Bethlehem en Zuid-Afrika. Ze doet dit aan de hand van foto’s. Stichting Bethlehem is begonnen op eigen initiatief. Mevrouw Weststrate vertelt dat zij en de dominee ontroerd waren door de schrille contrasten in Zuid-Afrika. Er is extreme rijkdom, maar ook grote armoede. Ze wilden graag kansarmen helpen door hen een vak te leren. Ze begonnen vrouwen te leren naaien en kraalwerk te doen. De dingen die de vrouwen maken, verkopen ze en de opbrengst is bestemd voor hun levensonderhoud. Na een poosje gingen ze ook de townships in: grote wijken die bestaan uit golfplaten huisjes. Daar was al een gaarkeuken, waar elke dag 250 kinderen komen om te eten, maar de mogelijkheden die ze hadden waren zeer beperkt. De dominee en zijn vrouw gingen helpen door onder andere te steunen met maismeel. Er is ook een groentetuin aangelegd. Ook kregen ze hierdoor de mogelijkheid om Gods Woord aan de wees- en/of HIV besmette kinderen te verkondigen. Om dit project financieel mogelijk te kunnen maken, zijn ze poppetjes gaan maken van kraaltjes en die worden verkocht. Net zoiets zijn ze ook gestart om Bijbels in de eigen taal te kunnen bekostigen. Daarvoor is een bijbellegger ontworpen, ook die wordt nog steeds verkocht. Mevrouw Weststrate vertelt dat er na anderhalf jaar een beetje structuur in het werk kwam. De producten die gemaakt worden, werden in Nederland meer onder de aandacht gebracht. Ook werd er steeds meer evangelisatiewerk gedaan. Het werk verschoof van het atelier in huis naar de townships.

Verschillende leeftijden

De kinderen die in de gaarkeuken komen, hebben allemaal een eigen verhaal. Veel van hen zijn besmet met aids en hebben te maken met verkrachting en dronkenschap. Er wordt nu ook bijbelonderwijs gegeven aan de kinderen. De kinderen worden waar mogelijk geholpen met schoenen en uniformen voor school. Kinderen boven de twaalf jaar kunnen Engels. Zij krijgen allemaal een Engelse Bijbel. De kleine kinderen krijgen les in hun eigen taal. Ze leren elke maand een psalm. Er is ook gestart met een tienergroep. Deze tieners hebben te maken met veel problemen, maar juist deze groep heeft de meeste aandacht, zo vertelt mevrouw Weststrate. Ook voor de granny’s, de grootmoeders, worden dingen georganiseerd. Ze worden uitgenodigd voor bijbelklassen en craft-ochtenden waar ze leren haken of breien. Mevrouw Weststrate zegt dat veel mensen een romantisch beeld van het werk hebben. Het is heel dankbaar werk, maar ook heel erg moeilijk werk. De satan briest als zijn rijk afgebroken wordt.

Ontroerende verhalen

Mevrouw Weststrate vertelt een verhaal over mama Martha. Zij verzorgde acht kleine kinderen, daaronder waren twee gehandicapten. De dominee en zijn vrouw zijn naar Nederland verhuisd. Door alle drukte verloor je elkaar een beetje uit het oog. ‘Ik was druk heen en weer aan het lopen om alles te regelen en ineens voelde ik twee stokkerige armen rond mijn nek, het was mama Martha, en ze zegt: ‘Jij kunt mij misschien vergeten, maar ik zal nooit vergeten wat jullie voor ons gedaan hebben. Ik bid altijd voor je’. Een ander ontroerend verhaal is het verhaal van Surprise. Dominee en mevrouw Weststrate waren net opa en oma geworden. Hun kleinkind woog zes pond. Ze waren in Zuid-Afrika bij iemand op bezoek en op een gegeven moment hoorden ze zacht huilen. Ze gingen kijken bij de buurvrouw en daar lag een baby’tje. Zij was een half jaar oud, maar woog ook zes pond. Het baby'tje is geholpen met voeding, luiers en andere spullen. Er is ook het verhaal van Ben. ‘Ben hoort bij het verhaal van Stichting Bethlehem’, aldus mevrouw Weststrate. Ze kwamen eigenlijk op bezoek voor de moeder van Ben, maar ze merkten dat Ben verstopt werd. Hij was namelijk mismaakt. De dominee en zijn vrouw wilden graag helpen en hebben voor Ben een lollykraampje geregeld. Zo kwam hij weer onder de mensen en verdiende hij wat, maar na een jaar stierf Ben. Hij was waarschijnlijk vergiftigd, omdat de buurt jaloers op hem was dat hij een inkomen had en dat zij geen inkomen hadden.

Dat was een keerpunt in het werk, er was namelijk veel gedaan voor het tijdelijke leven van Ben, maar minder gesproken over het Woord van God. De kennis van de taal schoot hier ook te kort.

Teleurstellingen

Er waren ook teleurstellingen. Ze begonnen met het uitdelen van evangelisatielectuur bij de day care voor kinderen die ouders hebben die wel werken. In een township zijn meerdere van zulke day cares en veel van hen deden niets met de lectuur. Toch is er nu wel een day care waar de kinderen over God horen en Bijbelteksten en psalmen leren.

Dieren

Hierna gaat mevrouw Weststrate wat vertellen over de dieren in Afrika, ‘even voor de kinderen, om de aandacht erbij te houden’. In Afrika heb je grote dieren, zoals olifanten, leeuwen en het lievelingsdier van mevrouw Weststrate: zebra’s. Maar ook kleine dieren zijn zo wonderlijk geschapen door God. Dominee Weststrate vertelt nog een verhaal over de Red Roman spin. Dit is een roodachtige spin van ongeveer vijftien tot twintig centimeter groot. Ze zoeken de schaduw. Mevrouw Weststrate was een keer weg met twee vriendinnen en werd achterna gezeten door een groep Red Roman spinnen van 15 centimeter lengte. Ze belde naar de dominee om te vragen wat ze moest doen. De dominee ging op zoek op internet en kwam een verhaal tegen van Vergilius, al tweeduizend jaar geleden geschreven. Vergilius schreef over de Filistijnen. De ark uit Israël was bij de Filistijnen en toen kregen ze last van aambeien en muizen. Volgens Vergilius waren die muizen Red Roman spinnen, zo is het ook te vertalen. Dan kun je je een beetje voorstellen hoe angstaanjagend het is geweest als grote groepen van die spinnen door het dorp rennen. Zo zie je ook Gods almacht terug in al die dieren.

Community development

Na dit intermezzo van de dominee gaat mevrouw Weststrate weer verder. Er wordt gedaan aan community development. Er is een kindertehuis en een elderly house.  Ook is er de garden of hope: een zelfgekocht stuk grond waar dertig tot vijftig vrouwen een paar vierkante meter tuin hebben. Vanuit de mensen zelf was er ook vraag naar geestelijke hulp: ‘We hoorden dat u dominee bent, wilt u met ons Bijbellezen en bidden?’

De dominee sloot af met psalm 68: ‘Morenland zal zich haasten zijn handen tot God uit te strekken’. Deze tekst is erg toepasselijk, omdat hier zichtbaar wordt dat God ook werkt in Afrika.

Daniëlle van Dort